„წამება ქეთევან დედოფლისა“ ისტორიული პოემის პირველი ნიმუშია , რითიც თეიმურაზ I-მა ქართულ სინამდვილეში დაამკვიდრა ისტორიული პოემის ჟანრი. პოემა შეიცავს მნიშვნელოვან საისტორიო ცნობებს, როგორც ქეთევან დედოფლის მოღვაწეობისა და მოწამეობრივი აღსასრულის ასევე XVII საუკუნის პირველი მეოთხედის საქართველოს ისტორიის შესახებ. პოემა აღსანიშნავია იმითაც, რომ ნაწარმოებში მეფე-ავტორი გადმოგვცემს თავის ხედვასა და დამოკიდებულებას მიმდინარე მოვლენებისადმი.

კომენტარებში თავმოყრილი სხვადასხვა წყაროს ანალიზის ფონზე უფრო თვალსაჩინო ხდება ქეთევან დედოფლის ცხოვრებასა და წამებასთან დაკავშირებით დატრიალებული დრამატული მოვლენები.