ქართულმა მწერლობამ, რომელმაც ქრისტიანობის სახელმწიფო სარწმუნოებად გამოცხადების(IV ს.) შემდეგ ინტენსიური განვითარება დაიწყო, საუკუნეების განმავლობაში ძალზე მდიდარი ლიტერატურული პროდუქცია შექმნა: როგორც თარგმნითი, ისე ორიგინალური საისტორიო, თეოლოგიური, სამეცნიერო, დიპლომატიკური თუ მხატვრული თხზულებები. ისინი იქმნებოდა და ინახებოდა სხვადასხვა პოლიტიკურდა საეკლესიო-სამონასტრო ცენტრებში, ციხე-ქალაქებში, მეფეთა და მთავართა რეზიდენციებში, რომელთაგან ზოგიერთმა გამორჩეული წვლილი შეიტანა ქართული კულტურის განვითარებაში. ასეთებია, მაგალითად, გელათის, გარეჯის, ოშკის, შატბერდის, მარტვილის, ქვათახევის, შიომღვიმის მონასტრები, ასევე საზღვარგარეთის სამოღვაწეო ცენტრები, სადაც ქართველ მწიგნობრებს უშრომიათ.

ქართული მწერლობის კერების ისტორიის კვლევა XIX საუკუნის მიწურულში დაიწყო. ამ საქმეში დიდი წვლილი შეიტანეს როგორც ქართველებმა, ისე უცხოელმა მეცნიერებმა. ქართული სამწიგნობრო ცენტრების ისრორიის შემდგომი კვლევისათვის კი აუვილებელი იყო ამ დარგში მეცნიერები მიერ მოპოვებული ინფორმაციისონლაინ სივრცეში განთავსება, რაც ხელს შეუწყობდა სამეცნიერო ლიტერატურაში გაბნეული დიდძალი მასალის თავმოყრასა და ეფექტურ მოძიებას.

ძველი ქართული ლიტერატურული კერების შესახებ მონაცემთა ბაზისა და ელექტრონული რუკის შექმნა შესაძლებელი გახდა მკვლევართა ჯგუფის სამწლიანი ბეჯითი მუშაობით (2015-2018 წწ.), რაც დააფინანსა შოთა რუსთაველის საქართველოს ეროვნულმა სამეცნიერო ფონდმა. მკვლევართა ჯგუფს ხელმძღვანელობდა უცხოეთში მცხოვრები ჩვენი თანამემამულე მეცნიერი დავით ყოლბაია. თანახელმძღვანელობა გასწია ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრის უფროსმა მეცნიერმა თანამშრომელმა თამაზ კოჭლამაზაშვილმა. პროექტის სამუშაოები შეასრულეს ახალგაზრდა მკვლევრებმა: სალომე ბუჩუკურმა, რუსუდან მომინაშვილმა, ნინო კობაურმა და ეკატერინე ჟვანიამ.

ელექტრონული რუკა მომზადდა შპს დისტანციური ზონდირებისა და გეოინფორმაციული სისტემების საკონსულტაციო ცენტრ „გეოგრაფიკში“.

აქ წარმოდგენილია მკვლევართა ჯგუფის მიერ შექმნილი ელექტრონული რუკის ცალკეული ნაწილების პოლიგრაფიული ვარიანტი და საილუსტრაციო მასალა ძველი ქართული ლიტერატურული კერების ხელნაწერი მემკვიდრეობიდან.